by حدود دو هفته پیش سفری داشتم به یکی از شهرهای ایتالیا بنام لاکوئیلا L’Aquila که میخوام یه سری عکس و توضیحات راجع به این شهر بدم.
اول اینکه این شهر هم مثل همه شهرهای دیگه ایتالیا قدمت زیاد و ساختمون‌های قرون وسطایی بسیار زیبایی داشت که هزاران سال با همون سبک و سیاق حفظ و مرمت شده بودند. ولی در ساعت ۳ بامداد روز ۶ آوریل سال ۲۰۰۹ میلادی زمین لرزه ای به شدت ۶٫۳ ریشتر این شهر و شهرهای اطرافش رو لرزوند که چون کانون زلزله شهر لاکوئیلا بود تقریبا ۷۰ درصد بافت تاریخی شهر ویران شد.
بر اثر این زمین‌لرزه، بیش از ۱۵۰ نفر کشته، ۱۵۰۰ نفر زخمی و ۵۰ هزار نفر آواره شدن و این حادثه به عنوان یکی از بزرگترین تراژدی های تاریخ ایتالیا به یاد همه موند.
سفر من حدود ۸ سال بعد از اون حادثه بود. قبل سفر با یه سرچ توی گوگل متوجه شدم این شهر هنوز هم خالی از سکنه است و روند بازسازی خیلی کند داره انجام میشه که با توجه به اینکه توی یه کشور اروپایی هستیم خیلی برام عجیب بود ولی شگفتی از وقتی شروع شد که به یکی از شهرک‌های نزدیک شهر که برای اسکان زلزله زده ها ساخته شده بود رسیدم.
نکته ۱٫ بعد این زلزله تمامی سکنه شهر چه اونایی که خونشون کامل تخریب شده بود و چه اونهایی که خونشون هیچ آسیبی ندیده بود از شهر تخلیه شدن و تقریبا به هیچکس اجازه برگشت به خونه داده نشد و دلیل این تصمیم این بود که به علت بافت تاریخی شهر تیم مدیریت بحران و مهندس‌ها نمیتونستن تضمین کنن بناها در صورت وجود پس‌لرزه دچار تخریب نشن و چون این یه خطر جدی به حساب میومد همه مردم از شهر تخلیه و در اقامتگاه‌های اضطراری سکونت داده شدن. دولت بودجه بسیار زیادی رو در اختیار تیم مدیریت بحران قرار داد و با توجه به اون بودجه به هر فردی که ساکن این شهر بود سه گزینه داده شد که میتونست بینشون انتخاب کنه:
- اینکه منتظر بمونه تا دولت شهرک‌هایی رو در اطراف شهر برای سکونت بسازه و تا زمانی که خونش توی شهر مرمت و قابل سکونت بشه داخل همون شهرک‌ها زندگی کنه.
- پولی رو بصورت ماهیانه از دولت دریافت کنه و تا زمانی که خونش داخل شهر مرمت بشه در رم یا شهرهای اطراف خونه اجاره کنه.
- حق مالکیت خونش رو به دولت ببخشه و در ازاش پولی رو از دولت دریافت کنه و با اون هرجایی از ایتالیا که میخواد خونه بخره.
ولی مبنای و اساس تمامی این گزینه ها این بود که هیچ ددلاینی برای مرمت خانه‌های داخل شهر داده نمیشه و شهر تا اطلاع ثانوی باید خالی از سکنه بمونه.
همونطور که گفتم اولین توقف من در یکی از شهرک‌هایی بود که دولت در اطراف شهر برای سکونت مردم ساخته بود. این شهرک ها طی مدت ۵ ماه ! فقط ۵ ماه و با فشار دولت بخاطر اینکه مردم قبل از شروع فصل سرما باید از چادرهای اضطراری به خونه خودشون برن ساخته شده.
این خونه‌ها با متریال قالب چوب و فلز و با تکنولوژی کامل ضد زلزله ساخته شدن (همین اتفاق داره تو ژاپن ولی در مقیاس بزرگ میفته) . یعنی زیر تمامی ستون‌های خونه فنر قرار داره که توی عکس‌ها هم مشخصه و این باعث میشه زلزله‌ها رو تا ۸ ریشتر بدون هیچ مشکلی رد کنن. این خونه ها کاملا اکو فرندلی هستن و به روی سقف هر خونه پنل های خورشیدی هست که وابستگی‌های این شهرک‌ها رو به منابع برق تا حد زیادی کم میکنه.
با چندتا از ساکنین اونجا که حرف میزدم خیلی زیاد از خونه‌هاشون راضی بودن و میگفتن از ۷ سال پیش تا الان چندین بار دیگه تو این منطقه زلزله اومد ولی این خونه‌ها حتی ترک هم برنداشت. یه آقایی بود که میگفت حتی اگه خونم توی شهر هم بازسازی شه و دولت بهم برش گردونه بازم ممکنه همینجا بمونم و نرم!
تو یک کلام خونه‌ها واقعا مهندسی شده و هوشمندانه ساخته شده بود.✌🏻
توقف دوم داخل خود شهر بود که به غیر از کارگرها و مهندسین ساخت فرد دیگه‌ای توش نبود و تقریبا تبدیل شده به یه کارگاه ساخت و ساز بزرگ.
تمامی کوچه ها پر از خونه هایی هست که انگار با آرماتور و آهن کادو پیچشون کردن. با یکی از مهندسین که حرف میزدم گفت تیم‌های عملیاتی مختلفی روی این شهر کار می‌کنن و با برنامه‌هایی که ریخته شده این شهر تبدیل میشه به مهندسی شده ترین شهر نه تنها ایتالیا بلکه اروپا.
اولین کاری که بعد زلزله لاکوئیلا انجام شد تمامی بناها و خونه‌ها رو با آرماتور و تیر آهن مقاوم سازی کردن یعنی حتی اگه کل یه خونه ای ریخته بود و فقط یه دیوارش باقی مونده بود سعی کردن همون یه دیوار رو محکم سر جاش نگه دارن تا موقعی که تیم عملیاتی مشغول مرمت اون خونه شه. وقتی باهاش صحبت می‌کردم گفت ایتالیایی‌ها از تغییر بیزارن و بخاطر همینه که هنوز اینهمه شهر قدیمی و شگفت انگیز با این همه بنای تاریخی داریم. چون همیشه سعی بر اینه که که چیزی که از گذشته بهمون رسیده رو حفظ و مرمت کنیم. وظیفه ما اینه که این شهر رو مهندسی شده و مقاوم ولی دقیقا همون شکلی که بود تحویل صاحبین و مردمش بدیم.
مردمی که تو این خونه‌ها زندگی می‌کردن وقتی برمی‌گردن همون خونه‌های خودشون رو میخوان با همون سبک و معماری که داشت نه یه خونه جدید و کاملا بیگانه رو و بخاطر همینه که پروژه بازسازی این شهر اینقدر کند پیش میره. ما هیچ چیز رو تخریب نمی‌کنیم حتی یک در رو . هر خونه و تک تک بناهای شهر رو به لحاظ مهندسی تقویت و ضد زلزله می‌کنیم و به همون سبکی که بود بازسازی میشه.
اولین پلنی هم که اجرا شد این بود که زیر کل شهر تونلی کنده شد که اولا بشه تمام تاسیسات برق و گاز و آب شهر رو از توش عبور داد که با توجه به بافت و معماری قرون وسطایی و گوتیک شهر کار خیلی سختی بود ولی انجام شد و بعد داریم دونه دونه زیر تمامی پی‌ها و دیوارها فنر میذاریم و همه بناها رو تقویت می‌کنیم که در صورت بروز زلزله‌های بعدی هیچ اتفاقی براشون نیفته.
پروژه اونقدر وسیعه که حتی اگه خونه ای ۹۰ درصد تخریب شده ما مستلزم هستیم تحقیق کنیم این خونه با چه سبکی و در چه دوره تاریخی ساخته شده بوده و به همون شکل روز اولش دوباره مرمت یا بازسازیش کنیم!
تا اینجای کار ۴۰ درصد از فضاهای اصلی و مرکزی شهر بازسازی شده و پلن اینه وقتی تکمیل شد کارشون مردم اون ۴۰ درصد شهر رو برگردونن تا کم کم روح و زندگی به شهر برگرده. میگفت هنوزم جمعه به جمعه مردم از اطراف شهر میان داخل شهر و تو خیابون‌های تقریبا بازسازی شده قدم میزنن تا شهرشون رو ببینن و مطمئن شن شهرشون بهشون برمیگرده.
هنوزم هیشکی نمیدونه کی کل این شهر بازسازی میشه و به روال عادیش برمیگرده ولی چیزی که مشخصه این پروژه با این عظمت اولین باره که در اروپا داره انجام میشه و ما با یکی از مهندسی شده ترینو ضدزلزله ترین شهرهای تاریخی روی زمین روبرو خواهیم بود
و به این میگن از رنج گنج ساختن.💯
