سفر زمینی به باکو آذربایجان

برای سفر زمینی به باکو این بار برای گرفتن ویزای آذربایجان مستقیم از سفارت اقدام کردم و ۱۰۰ تومن که تور هزینه‌ش رو ازتون می‌گیره ندادم.

در حال حاضر برای گرفتن ویزای توریستی آذربایجان دو مدل می‌تونید اقدام کنید :

حضوری : تشریف می‌برید سفارتش به آدرس :
تهران، پاسداران، خیابان نیستان سوم، کوچه راستوان، پلاک ۱۶
بین ساعت ۹ تا ۱۲:۳۰ (و منظورم از ۱۲:۳۰ فیکس ۱۲:۳۰ هست چون حتا اگه یه ساعتم تو صف باشید مهم نیست راس ۱۲:۳۰ پنجره رو می‌بنده و این بلا سرم اومده)
مدارک رو کامل میارید اگه یه دونه‌ش همراتون نباشه قبول نمی‌کنن اصلا، دستگاه کپی هم ندارن یادتون باشه، اول صبحم بیاید چون مثلا ۱۱ برسید شانسش خیلی کمه نوبتتون بشه با توجه به شلوغی عید، مثلا می‌بینید ۱۰ نفر جلوتونن هرکدوم ۷-۸ تا درخواست پاسپورت همراشونه.
۲۰ دلارم نقد باید بپردازید.

مدارک مورد نیاز رو در پست بعدی در قالب عکس می‌فرستم.
بعد از تحویل مدارک می‌گن ۵ روز دیگه بیاید دوباره تو صف وایسید و ویزا رو تحویل بگیرید، حضور اشخاص به همراه شناسنامه‌شون الزامیه.

۲ – ویزا الکترونیکی آذربایجان :
راحت‌ترین! پیشنهاد می‌کنم حتما این سرویس رو استفاده کنید.
میرید سایت دولتی آذربایجان
https://evisa.gov.az/en/
خیلی شیک مشخصاتتون رو پر می‌کنید، ۲۳ دلار اینترنتی واریز می‌کنید ( قبلش برید مثلا از payment24.ir یه گیفت کارت ۲۵ دلار مسترکارت بگیرید و با مشخصاتش واریز کنید)
بعدش بعد یک الی ۳ روز ویزا واستون ایمیل میشه و شما پرینتش می‌کنید به همین راحتی. 😃

اینکه تورها می‌گن ویزا ۷ روزه این قیمته ۱۴ روزه این قیمت فلان روز این قیمت خالی‌بندیه، شاید قدیم اینجوری بوده الان ولی نیست، تا یک ماه برای یک بار ورود و خروج ۲۰ دلار بیشتر نیست.

مدارک مورد نیاز برای گرفتن ویزا آذربایجان، برای درخواست اینترنتی ازتون اسکن بیمه‌نامه نمی‌خواد ولی موقع ورود به کشور چک می‌کنن حتما بگیرید.

قهوه خانه مرزی ایران آذربایجان — سفر زمینیمون به آذربایجان دیشب ۱۰:۳۰ از ترمینال غرب شروع شد ۵:۳۰ رسیدیم آستارا با ۳ تومن دربست مارو رسوند قهوه خونه مرزی. تا ۸:۳۰ که مرز باز شه باید منتظر شیم. چند متر اونورتر مرزه.

ساعت ۸:۳۰ صبح گفتن مرز آستارا باز میشه پیاده از قهوه خونه راه افتادیم به اون سمت که نرسیده بهش تو خیابون پر بود از قاچاقچی‌های مختلف که جلوت رو می‌گرفتن و می‌خواستن هر جور شده راضیت کنن یه جنس ببری اونور مرز، اکثرشون می‌گفتن این ۳ تا باکس سیگار رو ببر اونور مرز، رفیقمون ازت می‌گیره ۱۰ مانات کاسب می‌شی (۲۰ تومن تقریبا) که پول تاکسیتم در میاد برای رفتن به باکو. از اونجایی که شنیده بودیم بهتره به هیچ عنوان قبول نکنیم چون معلوم نیست توشون چی باشه دیگه قبول نکردیم ولی اونا ول کن نبودن.

قاچاقچی‌های لب مرز ایران آذربایجان — قاچاقچی‌های سمت مرز ایران تو سالن انتظار مرز آستارا. ازتون می‌خوان که سیگار با خودتون ببرید ۳ باکس و در عوض اونور مرز ۱۰ مانات (۲۲ تومن) پول بگیرید.

خلاصه دم پاسپورت چک یه صف خیلی طولانی بود از آذربایجانی‌ها و خیلی خرتوخر و شلوغ بود، اومدیم وایسیم تو صف که یکی اومد گفت شما ایرانید نباید تو صف وایسید دستمونو گرفت برد اون جلو، مرز باز شد هولمون داد، داد زد ایرانین ایرانین! ( فک کنم اولین بار بود که پاسپورت ایرانی واسم غرور آفرین شده بود 😂 ) رفتیم همه رو هول دادیم سریع دوییدیم جلو، خلاصه رسیدیم به پاسپورت چک همون طرفی که کمکمون کرد سریع رد کنیم اون قسمت رو گفت خب پس من کمکتون کردم بیاید این ۳ تا باکس رو ببرید اونور مرز طوری نمیشه بخدا فلان بیسار (هی برگه رو دیوار رو نشون می‌داد که زده ۳ تا باکس اشکال نداره و اینکه هی به نیروهای انتظامی اشاره می‌کرد که ببین اینا هم کاری ندارن آشنام تا اینجا اومدن) خلاصه باز قبول نکردیم و مامورها هم یه نگاه بی‌حوصلگی کردن به پاسپورت و رد شدیم اونور.

رودخونه مرزی آستارا ایران آذربایجان — رودخونه مرز ایران و آذربایجان رو نشون می‌ده و منطقه کاملا مسکونیه، اینطوریه که بچه‌ها فوتبال بازی کنن یهو دیدی توپشون افتاد اونور مرز باید برن ویزا بگیرن توپشون رو برگردونن. 😂

صحنه رد شدن از روی رود استارا خیلی قشنگ بود، مرز دقیق روی پل روی رودخونه بود ولی عکاسی ممنوع بودش.

اومدیم خارج شیم دیدیم یه صف طولانی‌تر از قبلی شکل گرفته از آذری‌ها. ظاهرا آذری‌ها برای کسب درآمد هر روز یه سری جنس رو از مرز رد و بدل می‌کنن.

از مرز که وارد خاک کشور آذربایجان شدیم یکی چمدونمونو قاپید! بعد پلیس وارد عمل شد دعوا و … فهمیدیم راننده تاکسی‌ها اینجوری مشتری جلب می‌کنن واسه خودشون، چون می‌دونن ایرانی هستید چمدون رو می‌گیرین میندازن تو صندوق و شما سوار می‌شید چون فک می‌کنید چه خر تو خریه.

خلاصه که نفری ۱۰ تا ۱۵ مانات میگیرن معمولا تا باکو بیارن، ما ۳ نفر عقب رو حساب کردیم ۴۵ مانات دادیم ولی به شرط اینکه تو شهر مارو ترمینال نبره ببره دم هاستلی تو باکو که می‌خوایم.

تاکسی به سمت باکو از مرز ایران — تاکسی به سمت باکو ، جاده سمت ایران قشنگه ولی از آستارا به سمت باکو جاده جذابیتی نداره دیگه. کرایه هم که گفتم بین ۱۰ تا ۱۵ مانات هست، نهایت ۲۲ هزارتومن تا ۳۵ تومن نفری.

حواستون باشه به راننده‌ها، معمولا می‌گن ۳-۴ ساعت طول می‌کشه ولی چون شما خسته‌اید و تو مرز کلی علاف شدید می‌گیرید می‌خوابید اونا هم تو مسیر توقف می‌کنن و به کارای خودشون می‌رسن و می‌بینید ۵ ساعت تو راه بودید بجاش.

پس برای رد شدن از مرز زمینی آستارا این نکته‌ها رو در نظر بگیرید :

مرز ۸:۳۰ باز می‌شه شب قبل با اتوبوس ساعت ۱۱ از تهران راه بیفتید خوبه، دیرترم باشه باز اوکیه.
تو مرز تو صف واینسید بگید ایرانی هستید و همون جلو منتظر بمونید در باز شه و بدون تعارف زور چپون برید جلو!
اگر قاچاقچی‌ها ازتون خواستن چیزی رو ببرید اونور مرز قبول نکنید.
تاکسی بین ۱۰ تا ۱۵ مانات هست، ولی شما رو ۱۰ مانات پافشاری کنید ، معمولا هم بنزه ماشین‌ها لذا بابت ماشین پول اضافی ندید.

و سلام باکو!

ما در هاستی به اسم Freedom Hostel تو باکو اقامت کردیم، یه اتاق دو نفره گرفتیم برای یک شب شد ۱۹ یورو. می‌تونستیم تخت هم بگیریم ولی چون چمدون همرامون بود ترجیح دادیم اتاق بگیریم که راحت باشیم. هاستل خوب و تروتمیزی بود می‌تونید از پایین قیمت هاستل و هتل‌ها رو تو سایت Booking ببینید و رزرو کنید اگر می‌خواید.

Booking.com

نزدیک عید رسیدیم و پاساژهای باکو آماده استقبال از نوروز!

تقریبا یک ماه بعد از ورودم مجبور شدم برای تمدید ویزام از مرز رد شم که در ادامه توضیح می‌دم.

مجبور شدم برای تمدید ویزا آذربایجان از مرز خارج شم اندفعه مرز بیله‌سوار اردبیل رو انتخاب کردم که خیلی خوشگلتر از مرز آستارا بود. پایین یه تیکه فیلم گرفتم می‌تونید ببینید:

بیله سوار

مرز بین ایران و آذربایجان باید بین پاسپورت چک‌ها پیاده می‌رفتم، اینجا رو نقشه دقیقا نقطه مرزی بود، نقطه مرزی آستارا پل روی رود بود ولی اینجا بیله‌سوار و دشتش.

شهر بیله‌سوار ایران که جز راننده تاکسی‌های دم مرز که ۱۸ تومن می‌بردن تا اردبیل خبری از زندگی نبود. خلوت با چندتا مغازه محلی و مسافر خونه.

دیگه قسمت شد یه اردبیل هم بریم! به خاطر اینکه باید میموندم ویزای اینترنتیم بیاد یکی دو روز وقت داشتم برای گذروندن.

قدم زدن در اردبیل

حلوای سیاه سوغات اردبیل رو خوردم، مزه چرب و یکم تندی می‌داد، سیاهی و سفتی حلواش بخاطر ماده اصلیش هست که جوانه گندمه.

چون دیدم اوضاع مرز بیله سوار جالب نیست از این نظر که تاکسی‌ها همیشه نیستن و شهر خیلی کوچیکیه و این داستان‌ها تصمیم گرفتم برم اردبیل و از اونجا برم مرز آستارا و برگردم.

نوار مرزی ایران و آذربایجان که با حصار جدا شده بود

راستی تو آستارا اگه خواستید غذا بخورید پیشنهاد می‌کنم رستوران هتل جهانگردی آستارا رو برید، نسبت به قیمت و کیفیتش می‌ارزید.

پل مرزی بین ایران و آذربایجان — این پل نقطه مرزی بین ایران و آذربایجان هست تو آستارا ، دقیقا از وسطش مرز ایران تموم می‌شه.

روزمرگی‌های آذری‌های نزدیک مرز ایران. هر روز از صبح میان جعبه جعبه جنس‌های ارزون ایرانی می‌گیرن از مواد شوینده بگیر تا خرما و… میرن آذربایجان می‌فروشن.

تو اینجا یه دستگاه پلیس‌یاب! دارن به شیشه جلو میزنن، معمولا ماشینایی که تو جاده هستن استفاده می‌کنن، به دو کیلومتری پلیس برسه زنگ میزنه و راننده سرعتشو کم می‌کنه. یه سریشونم دوربین وصل می‌کنن به جلوی ماشین چون پلیس‌های فاسد جلوشون رو نگیرن و الکی نخوان جریمه کنن.