بالاخره فرصت شد بعد ۳ سال اقامت در رُم/ایتالیا سر به موزه واتیکان بزنیم که جزو پنج موزه بزرگ دنیاست، بلیط ورودی هفده یورو هست و به خاطر کرونا بلیط فقط آنلاین فروش میره و شما از قبل ساعت و روز خالی رو رزرو کنید.
موزه خیلی شگفت آوری هست از این نظر که پونصد سال قدمت داره و بالای هفتاد هزارتا اثر توش گنجونده شده ولی ما نزدیک بیست هزارتاش رو میتونیم ببینیم و خیلیهاش خصوصیه هنوز به دلایل مختلف.
قبل از اینکه قرنطینه بشه پارسال نزدیک هفت میلیون نفر از موزه بازدید کردن! الان که ما رفتیم خیلی خیلی آدم کم بود در این حد که باید از نگهبانها میپرسیدم ترتیب دیدن موزهها چطوریه (تو روز عادی با سیل جمعیت تقریبا میفهمید مسیر رو).
معروفترین اثر تمام این پنجاه و چهار گالری، نقاشی میکل آنژ هست که رو سقف کلیسا سیستین کشیده شده ولی عکاسی ممنوع بود لذا عکسی که اینجا از اثر «آفرینش آدم» گذاشتم رو از ویکیپدیا گرفتم.
فکر میکردم از ایران هم اثر داشته باشه ولی تو خاورمیانه فقط از مصر و آشوری ها داشت که مربوط به عراق فعلی میشه.
اولین مومیایی زندگیم رو از نزدیک تو موزه مصرش دیدم.
انقدر گالری ها و اثرهای زیادی داشت که نمیدونم از کجاش بگم که بد بیان نکرده باشم ولی کلی نقاشی و مجسمه از یونان و رم و مصر باستان داشت به علاوه کلی نقاشی های فوق العاده از میکل آنژ و پیکاسو و سالوادور دالی و خیلی های دیگه.
تو موزه قدم میزدید تاثیر#فرانسه رو خیلی واضح میدید به دلیل اینکه یه دورهای ناپلئون رم رو اشغال کرده بود و به پاپ خیلی نزدیک بود سر همین کلی اثرهای نقاشی مربوط به جنگ و مبادلات دیگه فرانسوی توش بود. البته از نزدیک بود باید بگم یه دوره بازداشت کرد پاپ رو برد فرانسه و پاپ هم در حصر مرد، با پاپ بعدی یکم تونست تعامل کنه ولی بعد مدتی با اون هم به مشکل خورد.
طبیعتا میتونید حدس بزنید چقدر اثر مختلف مذهبی هم باید بوده باشه.
در کل ما تو ۳ ساعت تونستیم به سختی کل موزه رو نگاه کنیم و یه سری جاها رو مجبور شدیم سطحی بگذریم به خاطر کمبود وقت ولی قطعا خیلی ارزش داره دیدن موزه و اگر برگردم عقب بلیط صبح رو میگیرم که تا عصر با حوصله همه جا رو ببینم. تو خود موزه چند تا رستوران و کافه هست چون میدونن کسی بخواد با دقت ببینه باید خیلی وقت بزاره و نیاز به استراحت داره.